Lieve Kevin, helemaal terug bij af na dat vreselijke vuurwerk.

Hij wil geen stap meer buiten zetten. Hij trekt zich laatste dagen ook meer terug. Komt niet meer bij ons op bed slapen maar slaapt alleen in de woonkamer in zijn mand. Komt soms even kijken maar gaat dan meteen weer terug naar zijn veilige mand.

Gisteren met Menno in de auto, stukje gereden en terug gelopen naar huis, hij snuffelt amper, wil alleen maar naar huis, hij is doodsbang. Hij vindt het dood en dood eng op straat.
Het ging zo goed en hij kreeg met de dag meer zelfvertrouwen waardoor hij ook meeging met de wandelingen. Totdat die knallen begonnen. Bij hem is het echt een genadeslag geweest dat klote vuurwerk. En dat heb je dan zeker 3 maanden in het jaar. Onverwachte knallen en dan vertrouwt hij het natuurlijk helemaal niet meer.

Ik heb al een mail gestuurd naar de burgemeester dat er totaal niet werd gehandhaafd met dat vuurwerk. Je kon het zelfs melden in de buitenbeter-app en dat deed ik dagelijks en dan krijg je te horen dat ze het vervelend vonden maar er niks aan doen?!? Er is toch een verbod? Politie doet er ook niks aan. Dus je staat zo machteloos en die dieren ook.

Die mensen die dit veroorzaken hebben vrij spel. Totaal omgekeerde wereld. Ik vind het zo vreselijk voor de dieren, zoals Kevin. Ik hoop zo dat hij hierover heen gaat komen. Hij is zo'n lief en gevoelig ventje, en ook heel speels en gezellig. Hij heeft het allemaal in zich, maar hij heeft zo'n groot angst trauma en raakt daardoor op slot waardoor hij moeilijk te bereiken is.

Hij vindt het heerlijk om te kroelen en tegen je aan te liggen maar nu trekt hij zich vaker terug uit onzekerheid denk ik, en komt dan niet bij ons liggen. Vind het zo erg. Juist in mijn armen en bij Jolie is hij veilig. Kevin heeft heel weinig zelfvertrouwen en kruipt liever weg dan dat hij bij je komt liggen. Angst overheerst bij hem. Het ging supergoed en hij kan ook overwinnen, dat heb ik ervaren en hij ook en hopelijk gaat dat hem ook weer lukken. Maar dat trauma zit zo diep. Zo beschadigd, nooit gesocialiseerd, nooit kennis laten maken met de buitenwereld...

Soms denk ik echt dat Kevin misschien beter daar in het asiel had kunnen blijven met de honden waar hij mee leefde daar. Dat dat een beter leven voor hem zou zijn dan hier. Ik wil een hond gelukkig maken en zijn leven verrijken. Dat was bij Bil absoluut het geval, maar bij Kev heb ik echt mijn twijfels of hij hier ooit gelukkig gaat worden. Ik wil zeker verhuizen naar een rustiger plek, maar dat is ook niet zomaar ineens gebeurd...