We adopteerden Bulka in 2010, we kenden haar al lang vanuit het asiel in Bosnië, maar het kostte even tijd voor ze daadwerkelijk bij ons kon komen wonen. 

Een geweldige hond was het, met een hart van goud, lief voor mens en dier. Ze was eigenlijk vrij makkelijk. Met uitzondering van één groot probleem; vuurwerk.

Bulka wandelde niet van september tot en met maart, althans, als het aan haar lag. Het liefst hield ze alles minimaal 24 uur op, deed buiten haar ding en vluchtte weer naar binnen. Het was dieptriest om te zien hoe ze worstelde met haar angst.

Helaas werd het steeds lastiger om haar behoefte te laten doen, we moesten haar naar buiten dragen, een stuk van huis neerzetten, dan met een hard trekkende hond teruglopen in de hoop dat ze onderweg wat zou doen. En als ze dan ging zitten om te poepen, waren we dolblij en opgelucht, tot er dan toch weer een knal te horen was en ze stopte en keihard naar huis wilde rennen. In de tuin wilde ze ook niets doen, want ook de tuin was buiten en voor haar dus levensbedreigend.

Niet alleen voor haar waren deze maanden vol onverwachte en onvoorspelbare momenten van knallende en gillende pijlen stressvol, ook voor ons. Want we waren constant aan het vechten tegen haar angst, door haar te beschermen, te helpen, te steunen, noodzakelijk bloot te stellen aan het grote gevaar. We werden er moedeloos van.

Zo anders is het nu. Onze twee oudgedienden vinden vuurwerk niet leuk, maar ze maken er verder ook niks van. Sjaak kijkt op en kijkt naar mij, als ik zeg dat het ok is loopt hij door. Princes maakt er ook weinig van. Ik was dan ook benieuwd hoe nieuwe aanwinst Emma twee jaar geleden zou reageren op het vuurwerk.
Emma heeft angst voor hele specifieke dingen, zoals een plantenspuit, daar is ze waarschijnlijk eerder mee weggejaagd. Nagels knippen, no way. Not on her watch! En dus hield ik mijn hart vast. Hoe zou ze reageren op die knallen? Nou… niet. Ze gaat zelfs op oudejaarsdag en vlak voor de jaarwisseling gewoon naar buiten, plast, reageert niet op knallen, het boeit haar totaal niet. We waren echt compleet verrast door haar bomproof zelf. Ongelooflijk.

Maar dat betekent dat wij nu voor het eerst 3 honden hebben die niets van vuurwerk maken, dat voelt als een luxe. Het voelt ook een beetje ongemakkelijk, omdat we weten hoeveel mensen worstelen met de angst van hun hond. Probeer er in ieder geval alles aan te doen om de hond te helpen wat comfortabeler door deze rotperiode heen te komen. We hopen dat de dag van het afschaffen van het vuurwerk voor consumenten heel snel komt, dan proosten wij mee!

Op de foto vlnr Sjaak, Princes en Emma, op visite, wachtend op een koekje