Vraag een gemiddelde baas wat hij vindt van regels en wetten en een hoog percentage zal hier iets negatiefs over zeggen. We hebben niets met al die wet- en regelgeving, we zien het vaak als lastig en een beperking van onze vrijheid.
Dit geldt ook in onze omgang met honden. Geef een baas ongevraagd advies over de omgang met zijn hond en je kunt een reactie verwachten als “Dat bepaal ik zelf wel”.
De weerstand tegen regels waar honden wel of niet mogen lopen, wel of niet aangelijnd moeten zijn en de verplichting van hondendrollen opruimen terwijl er hondenbelasting wordt betaald, zijn populaire gespreksonderwerpen bij hondenliefhebbers. Kaders, regels, moeten… nee daar houden we niet van!
Maar als we nu eens heel kritisch naar onszelf kijken. Wij willen vrij zijn, ‘ons ding doen’ en liefst met zo min mogelijk bemoeienis van anderen. Maar hoe zit dat met onze hond? Bieden wij die dit ook? Behandelen wij onze hond(en) zoals we zelf behandeld willen worden?
Als we heel eerlijk zijn, wellicht met een paar uitzinderingen onder ons, moeten we bekennen dat we onze honden behoorlijk wat beperkingen opleggen. Niet alleen door hem aan de lijn uit te laten (want o wat zou hij blij zijn als hij gewoon mocht gáán!), maar ook door hoe wij onze dagen indelen en de hond zich moet voegen.
Het zou voor zoveel honden heerlijk zijn als we ons hier wat meer bewust van worden. Als we iets vragen, bepalen, beletten, verwachten, dat we dan eerst onszelf verplaatsen in onze hond. Wat wil hij? En dat we met het antwoord aan de slag gaan en daarmee stap voor stap onze honden meer en meer vrijheden geven.
Zeker weten dat onze honden daar, net als wij, enorm van gaan genieten!
